3932020920: nie ucz mnie już miłości

Możesz mi powiedzieć teraz to szczerze?

Możesz mi co rzec, Boże, o tym wielkim dziele?

O miłości do mnie, której nie spotkałam.

O czułości dla mnie, której nie zaznałam.

O kolorze jego oczu światłych na mnie?

O tym, jak wargi składa, modląc się za mnie?

O tym, jak mnie wzywa, gdy gorączka go trawi!

O tym, jak nazywa moje piersi nagie.

Zostań tam, gdzie bezpieczny Królujesz beze mnie!

Gdzie nie dosięgną Cię klątwy, nie przebiją gwoździe.

Oddalasz go ode mnie dla jakiejś przyczyny:

Że on nie istnieje? Żeś nie jest Wszechmocny?

Zdumiewa mnie jednak, że serce mi dałeś:

Tak słabe i tak twarde - żeby nie zapomnieć.

Nie ucz mnie już miłości, wielki Dobry Boże;

Skutki Twojej nauki ostrzejsze niż noże.