3920240520: zmielić dzień

Kostropate myśli

Popychają żarna świata,

Żeby zmielić dzień.

Gryząc chleb z tej mąki,

Karmię swoje ciało,

By oszukać głód.

Ostrym nożem nocy

Trącam żylne struny,

Wbijam gwoździe gwiazd.

Szumią galaktyki,

Potrzebują uchem

Wpaść w świadomość: ślad!

Tylko mi się zdaje,

Że rozumiem miarę,

Którą daje mrok.