2600250695: odkąd nie ma nas w raju

Każdego roku więcej łez
Wylanych w rzece.
Odkąd nie ma nas w raju,
Jesteśmy wszędzie 
Nieszczęśliwi.
To nie wygnanie
Nas upodliło, lecz taniec
Do diabelskiej muzyki,
Do skrzypiec czartowskich.
Ten dźwięk 
Musi być w każdym z nas,
Bo kochamy iść za nim
I porzucamy
Słodycz liry anielskiej.
Ten dźwięk 
Musi być w każdym z nas,
Skoro tańczymy 
Nade wszystko,
Aż poza życie,
Aż poza śmierć,
Jakby to taniec był wieczny, nie my.