3215040400: podnieść

Ze smutkowego bagna się podnieść,
Z bycia niczym.
Czy mi nie zależy?

Wyplątać się 
Z pajęczyn sztucznych uczuć, pragnień,
Którymi sama zapełniłam moje serce,
Mieć pewność, że jestem człowiekiem,
Czyż nie chcę?

Zacząć od nowa
Drogę,
Biegnąc w zupełnie inną stronę,
Choć nie mam siły.

Zostać 
Tym, kim jestem,
Dla podtrzymania tożsamości.

Naprawdę! żyjąc 
Tylko w modlitwie 
I w wierszu,
Bo tak jest prościej.
Bo tak jest prościej!