3647200410: byłam kiedyś

Byłam kiedyś poetą,
Ale z tym już koniec.

Bo nawet największe żagle
Wiatru pełne
Nie zaniosą mnie w szczęście.

Brałam poezję
Jak kochankę w ramiona
I nigdy nie czułam się zaspokojona.

Mając Boga po prawej
I po lewej Magali,
Zawsze byłam w oddali

Od ludzkich spraw i darów życia,
I nic nie zrozumiałam
Z tego świata.

A czas ubywa i zbliża do śmierci,
Która dla wszystkich ta sama:

Tak szczury jak poeci,
Że byli nadzy wobec życia,
Zostają z niczym wobec śmierci.

z serii o Magali