3285260801: oczy Izoldy
Jeśli nawet postawisz biały żagiel,
Mroczy mi oczy
I wiem, że nie ujrzę
Twego powrotu do mnie.
Przerosła mnie twoja miłość,
Przeżyje cię miłość moja.
A jeśli fale niosą śmierć jakąś,
To chciałabym skoczyć w fale;
A i tak przecież nie utonę.
Bo nie umierają bogowie.
Ani ci, co w sobie bogów noszą.
Tys moim bogiem, Tristanie.
I ty mnie wskrzeszasz w sobie
Tak samo
Z każdym uderzeniem serca
I z każdym jego postojem.
Mroczy mi oczy
I wiem, że nie ujrzę
Twego powrotu do mnie.
Przerosła mnie twoja miłość,
Przeżyje cię miłość moja.
A jeśli fale niosą śmierć jakąś,
To chciałabym skoczyć w fale;
A i tak przecież nie utonę.
Bo nie umierają bogowie.
Ani ci, co w sobie bogów noszą.
Tys moim bogiem, Tristanie.
I ty mnie wskrzeszasz w sobie
Tak samo
Z każdym uderzeniem serca
I z każdym jego postojem.
Komentarze
Prześlij komentarz