3729080615: jak jednorożec

Straciłam wiarę czekając na ciebie,
Oddychając brakiem ciebie.
Łudziłam się światłem przemijania,
Że czas działa na moją korzyść,
Że długie noce bez ciebie
To odliczanie do spotkania.
Zawiodły wszystkie nadzieje,
Algorytmy i rachunki prawdopodobieństwa.
Nie ma takiej wiary ni nauki,
Żeby sprostać okrucieństwu samotności,
Szaleństwu życia w grobie,
Daremności zaufania w nike miłości.
Spopielałe moje włosy
Rosną w przestrzeń pustą,
Odartą z oczekiwań na dotyk,
Osamotniałą jak jednorożec
We mnie:
Bo dusze jak moja wyginęły jak jednorożce,
Przeminęły na zawsze,
Odpłynęły do odległych krain,
Gdzie nie będą przygarnięte
Ani karmione.