3734201015: do zaniku

Stopniowanie wiatru -
Aż do utraty tchu;
Stopniowanie słońca -
Aż do spocenia duszy;
Stopniowanie światła -
Aż do utraty wzroku.
A stopniowanie mnie?
Aż do zaniku bycia !

I cóż Złego w pustce i braku?
Bo On nie stworzył Pustki?
Bo nie popiera braku?
A wykorzenione w Niego Słowo
Nie zacznie żyć bez Mocy Ojca!
Więc nie uwolnisz mojej myśli
Z pustkowia serca
W papieru Wszechświat?!

Złudny Ocean mnie zatopił:
Po stopniowaniu wiatru, ziemi,
Chciałam stopniować wilgoć oczu-
I utonęłam.