3019010797: za to, co mi dałeś

Dziękuję, Panie, za to, co mi dałeś,
Nawet jeżeli mi dałeś za dużo.
Nie umiera się nigdy od wiary,
Chyba że bez niej nie można żyć dłużej.
W żadną pustynię mnie nie rzuciłeś,
Abym samotnie odnalazła drogi.
I nigdy z nikim nie byłam bliżej,
Przy nikim mniejszej nie odczułam trwogi.
Przebacz mi światłość zakrytą szczelnie
Lękiem przed bólem kruszących się marzeń.
Wybacz mi dumne spojrzenie poety,
Kiedy rozmawiam z innymi drzewami.

Jak być stokrotką, rumiankiem czy lilią;
Jak być konwalią i jak nie być różą...
Dziękuję, Panie, za to, co mi dałeś,
Nawet jeżeli mi dałeś za dużo.