3128170598: w koronkowej nocy
Koronkowa noc za oknem
Wciąga mą duszę w siebie,
Wysysa ze mnie spokój.
Wpatrujemy się w siebie, żeby sprawdzić,
Która z nas jest mocniejsza,
Która ma głębsze spojrzenie
I równiejszy oddech.
Dopiero w takiej bliskości wiem,
Że noc jest pełna świateł,
Pełna jasności.
Dopiero w takiej ciszy słyszę,
Jak się przedziera do mnie Bóg,
Jak wiosłuje mozolnie skrzydłami
Milionów aniołów,
By mnie odnaleźć w pośrodku mórz
Tęskniących szeptów.
W koronkowej nocy za oknem
Jego wielki Byt
Staje się żebraniną o moja miłość,
Każdy gest.
Wciąga mą duszę w siebie,
Wysysa ze mnie spokój.
Wpatrujemy się w siebie, żeby sprawdzić,
Która z nas jest mocniejsza,
Która ma głębsze spojrzenie
I równiejszy oddech.
Dopiero w takiej bliskości wiem,
Że noc jest pełna świateł,
Pełna jasności.
Dopiero w takiej ciszy słyszę,
Jak się przedziera do mnie Bóg,
Jak wiosłuje mozolnie skrzydłami
Milionów aniołów,
By mnie odnaleźć w pośrodku mórz
Tęskniących szeptów.
W koronkowej nocy za oknem
Jego wielki Byt
Staje się żebraniną o moja miłość,
Każdy gest.
Komentarze
Prześlij komentarz