1638220194: zmęczone chmury

Za siedmioma górami
Horyzont
Będzie biegł tak wolno,
Że zmęczone widokiem niczego
Chmury
Będą łaskawie
Łamały się na żurawich skrzydłach.
Nocą
Księżyc wplątany w nasze uczucia,
Gdy tylko miłość zaboli za bardzo,
Uwięzione skargi nasze
W prądy ciepłe i zapomniane przypływy
I w pochody fal zamieni
Odbijające od brzegów na zawsze.
Nikt nie zrozumie,
Tak mi się wydaje,
Powodu, dla którego mielibyśmy
Szczęście nasze
Podzielić i rozdawać
Skałom tułaczym.